Świętowanie swoich osiągnięć w Judo może być fajnym doświadczeniem, zwłaszcza jeśli rywalizujesz z innymi. Jest to również świetny sposób na porównanie swoich umiejętności z innymi judokami w Twoim klubie i na Twoim poziomie. Są jednak pewne zasady, o których należy pamiętać i kilka rzeczy, które można zrobić, aby zawody były jeszcze bardziej przyjemne.
Ćwiczenia rozgrzewające na lekcje judo
Judo to sztuka walki, którą uprawiają miliony ludzi na całym świecie. Praktyka judo wymaga wysokiego poziomu koordynacji i stawia niezwykłe wymagania dla ciała. Dlatego ważne jest, aby odpowiednio przygotować się do treningu.
Typowa rozgrzewka w judo składa się z ćwiczeń typu gimnastycznego mających na celu podniesienie tętna. Ćwiczenia te powinny być wykonywane powoli, aby zapobiec kontuzji.
Rozgrzewka judo powinna być podzielona na dwie fazy. Pierwsza faza jest fazą wprowadzającą. Instruktor powinien wprowadzić odpowiednie czynności koordynacyjne, które mają na celu poprawę skupienia i koncentracji ucznia.
Druga faza powinna być bardziej skoncentrowana na ruchach o dużym natężeniu. Na przykład, ruch salamandry jest pełzaniem po klatce piersiowej, który uczy studenta wywierania nacisku na klatkę piersiową przeciwnika.
Ostatni etap rozgrzewki judo powinien być bardziej złożony. Powinien być wykonany zgodnie z zasadami progresji.
Typowa rozgrzewka judo obejmuje ćwiczenia typu gimnastycznego, które podnoszą tętno i rozluźniają mięśnie. Ćwiczenia te powinny być prowadzone w powolny, zrelaksowany sposób, aby zapewnić prawidłową technikę.
Dobra rozgrzewka judo pomaga uczniom osiągnąć stan gotowości psychofizycznej i pozwala im funkcjonować na wyższym poziomie efektywności. Dzięki temu uczą się szybciej i osiągają lepsze wyniki.
Rozgrzewka jest niezbędną częścią każdego treningu. Jednak opracowanie systemu, który będzie działał dla szerokiej gamy uczniów, może być trudne.
Przepisy dotyczące zawodów judo
W przypadku zawodów judo istnieją zasady, których należy przestrzegać, aby uniknąć kary. Zasady pomagają również sędziom podejmować właściwe decyzje.
Oprócz tego, zawodnicy muszą nosić zatwierdzone judogi. Muszą też mieć czyste paznokcie i długie włosy związane do tyłu. Pierwszy wywołany zawodnik jest zobowiązany do noszenia niebieskiego lub białego uniformu judo i nie mieć żadnej biżuterii.
Jeśli mecz judo został zawieszony, kontuzjowany zawodnik nie może zdjąć swojego uniformu judo przed opuszczeniem pola gry. Zespół medyczny nie może wejść na pole walki bez zgody sędziego maty.
Zawodnik judo otrzymuje ippon, jeśli wykona rzut z właściwą kontrolą. Ippon nie jest przyznawany, jeśli przeciwnik jest obezwładniony przez waza.
Shime waza jest rodzajem duszenia lub fałszywego ataku. Stosuje się ją poprzez wyciągnięcie palca wskazującego zamkniętej pięści. Działanie w dół ma na celu powstrzymanie przeciwnika od użycia ręki do ataku.
A shido jest drobnym naruszeniem. Ocenia się je, gdy zawodnik celowo wychodzi poza pole walki.
Reguła chwytów w judo jest głównie motywowana unikaniem przewagi i zmniejszeniem ryzyka kontuzji. Zabronione jest chwytanie gi przeciwnika.
Istnieje kilka rodzajów shime waza. Obejmują one położenie ręki bezpośrednio na twarzy lub ramieniu przeciwnika, lub zastosowanie nożyc na nogi.
Medale zdobyte przez judoków z Korei Północnej i Korei Południowej
Judo ma bogatą historię zdobywania medali olimpijskich. Najwięcej medali zdobyła Japonia, a Francja i Korea są tuż za nią. Podczas gdy Korea Północna nie odnosiła sukcesów w zimowych igrzyskach, jej sportowcy byli imponujący na letnich igrzyskach.
Północnokoreańscy judocy zdobyli cztery złote medale, dwa srebrne i jeden brązowy. Zapaśnik Kim Il zdobył dwa złota w 1996 roku w Atlancie.
Zunifikowana koreańska drużyna judo przejdzie do historii podczas Mistrzostw Azji Wschodniej w Mongolii. Drużyna będzie rywalizować zarówno w zawodach drużynowych jak i indywidualnych.
Korea zdobyła dwa srebra na Olimpiadzie w Rio de Janeiro, ale złoto straciła po raz drugi w ciągu trzech lat. Do Tokio kraj ten wyśle 13 judoków. Będą one rywalizować we wszystkich siedmiu imprezach kobiecych. Zunifikowana flaga Korei będzie zdobić mundury.
W 1964 roku na igrzyskach w Tokio zadebiutowało judo jako oficjalny sport olimpijski. Japonia wygrała pierwsze trzy klasy judo. Następnie sport przeszedł długą ewolucję, zmieniając swoje zasady i wprowadzając niebieskie uniformy.
Dopiero w 1992 roku judo kobiet stało się imprezą olimpijską. Pierwsze złoto zdobyła Włoszka Ezio Gamba, która w finale wagi lekkiej pokonała Brytyjkę Neil Adams. Brąz wywalczyła Melanie Clement z Francji.
W dywizjach kobiet dominowała Japonia. Tadahiro Nomura jest jedynym judoką, który zdobył trzy złota. Jego zwycięstwo w dodatkowym turnieju wagi lekkiej trwało 14 sekund.
Zawody są doskonałym sposobem na porównanie się z judokami z innych klubów i poziomów
Zawody są doskonałym sposobem na sprawdzenie swoich umiejętności przeciwko innym zawodnikom w tym samym wieku i na tym samym poziomie umiejętności. Dają również możliwość rywalizacji ze sportowcami z innych krajów.
Jednym z najważniejszych turniejów są Mistrzostwa Hiszpanii Juniorów w Judo. Ta krajowa impreza to szczyt łańcucha pokarmowego w judo. Zawody składają się z trzech serii rund. Jeśli uda ci się przejść przez wszystkie trzy rundy, możesz zakwalifikować się do rundy finałowej.
Głównym powodem uczestniczenia w zawodach judo jest chęć poprawy swoich umiejętności. Jest to sport, który obejmuje grappling, przewroty, rzuty i atakowanie przeciwników.
United States Judo Federation (USJF) jest najstarszą organizacją judo w USA. Mają długą tradycję doskonałości technicznej. Oferują certyfikację w sędziowaniu kata i sędziowaniu krajowym.
Zazwyczaj dzień turnieju rozpoczyna się od rejestracji i ważenia. Losowania turniejowe są dokonywane w celu dopasowania ludzi na podstawie wagi, wieku i poziomu umiejętności. Niektóre wydarzenia wymagają niewielkiej opłaty startowej.
Zawody judo są organizowane przez krajowe i lokalne organizacje. Wiele zawodów ma więcej niż jeden obszar walki. Najlepiej jest odwiedzić kilka z nich. Mają one ściśle określone wymagania i wymagają od zawodników ich spełnienia.
W Stanach Zjednoczonych gospodarzami zawodów są lokalne kluby. Aby wziąć w nich udział, wymagana jest karta członkowska. Niektóre wymagają wstępnej rejestracji drogą pocztową.
United States Judo Federation oferuje również certyfikację w sędziowaniu krajowym oraz certyfikat w Instrukcji Samoobrony.
Rówieśniczy mentorzy są klejem, który trzyma Judo Math razem
Najbardziej ekscytującą rzeczą w Judo jest to, że nie ma dwóch takich samych uczniów. To jedna z zalet posiadania mentora. Oprócz zapewnienia siatki bezpieczeństwa, model mentorski peer to peer sprawia, że nauka i rozwój stają się proste. Przy odpowiednim nastawieniu, rówieśnicy mogą być twoim największym atutem. Posiadanie mentora, na którym można się oprzeć, może uczynić twoją karierę w jujitsu lepszą lub gorszą. Nie jest trudno znaleźć chętnego partnera, który jest oddany przekraczaniu twoich granic. Model mentoringu peer to peer może być najbardziej seksowny w mieście. To może zająć trochę czasu, aby odsiać dobre od złych, ale nagrody są tego warte. Jeśli jesteś gotowy, aby zacząć, sprawdź poniższy link, aby zapisać się na bezpłatny okres próbny. Jeśli to nie jest dla Ciebie, Akademia Judo będzie szczęśliwy, aby pomóc Ci na poziomie osobistym. Jest to jedna z niewielu szkół sztuk walki, która nadal wierzy w system kumpelski, więc na pewno znajdziesz kogoś, kto jest tak samo zapalony do twojego osobistego rozwoju jak ty. Akademia Judo nie jest dla osób o słabym sercu, ale jest to warte wysiłku dla studentów szukających trochę więcej struktury w ich dzień.
Kariera Antona Geesinka w judo
Kariera Antona Geesinka w judo jest jedną z najbardziej legendarnych w historii tego sportu. Został pierwszym zawodnikiem spoza Japonii, który zdobył tytuł mistrza świata. Stał się również pierwszym, który zdobył złoto na Olimpiadzie. Zwycięstwo Geesinka na Igrzyskach Olimpijskich w Tokio w 1964 roku było tak doniosłe, że często uznaje się je za punkt zwrotny w międzynarodowym uznaniu judo.
Pan Geesink był trzykrotnym mistrzem kraju w zapasach grecko-rzymskich, a także trzykrotnym mistrzem kraju w judo. Był również doradcą holenderskiego sekretarza stanu ds. sportu oraz honorowym prezesem Europejskiej Unii Judo. W 1987 roku został wybrany do Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego. W 1996 roku pełnił funkcję Komisji Oceniającej XIX Zimowe Igrzyska Olimpijskie.
W wieku 17 lat zaczął startować w Mistrzostwach Europy w Judo. W swoim pierwszym turnieju zdobył srebrny medal, a następnie w drugim złoty. W 1961 roku wygrał Mistrzostwa Świata w Judo w Paryżu.
W następnym roku pokonał panującego mistrza świata, Koji Sone. W następnym roku obezwładnił Akio Kaminagę, innego japońskiego mistrza judo. W 1965 roku pokonał Jima Bregmana w zawodach do 80 kg w Rio de Janeiro.
Po sukcesie na olimpiadzie został awansowany na 10. dan. Otrzymał szereg wyróżnień i odznaczeń, w tym Order Oranje Nassau, Order Złotych Promieni Świętego Skarbu oraz nagrodę doktora Uniwersytetu Kokushikan.
